Özünüfəda, həmçinin altruist intihar — şəxsin başqalarını xilas etmək və ya onlara fayda vermək, qrupun rifahı və ya cəmiyyətin adət-ənənələrini və şərəfini qoruyub saxlamaq üçün öz həyatını qurban verməsi. Həmişə qəsdən həyata keçirilir. Xeyirxah intihar insanın daha böyük xeyir üçün öz həyatını fəda etməsini ifadə edir.[1] Belə bir fədakarlıq müəyyən bir hərəkəti yerinə yetirmək üçün və ya cəmiyyətdə təbii tarazlığı saxlamaq üçün edilə bilər.
Emil Durkhaym özünün "İntihar: Sosiologiyada tədqiqat" kitabında altruist intiharı cəmiyyətlə ifrat inteqrasiyanın məhsulu kimi görmüşdür.[2][3] Kitabında real həyat nümunələri arasında "ailəsi/ictimaiyyəti/ölkəsi uğrunda döyüşə getməyi seçən əsgər" daxildir. Bununla belə, bu cür kateqoriyalaşdırma mübahisəli olaraq qalmışdır, çünki bu cür hərəkətlərin cəsarətini aşağı salırdı.[4] Durkhayma görə, altruist intihar eqoist intihar, fatalist intihar və anomik intiharla ziddiyyət təşkil edir.
Bunun əksinə olaraq, bir dövlətin gücü ilə törədilən "qurban" yevgenika və ya kütləvi qətl adlandırılır, lakin başqa bir şəkildə "məcburi əhali məhdudiyyətləri" və ya "əhali nəzarəti" kimi adlandırıla bilər.
2022-ci ilin may ayına olan məlumata görə, 160 rahib, rahibə və adi insan Tibetdə özünü yandırmışdır.[5][6][7][8] Bu, 27 fevral 2009-cu il tarixində Kirtidən olan gənc rahib Tapey tərəfindən etiraz olaraq özünü yandırmışdır.[9] Tibet üçün Beynəlxalq Kampaniyaya (İKT) görə, "Çin polisi sağ qalan özünü yandıranları döymüş, güllələmiş, təcrid etmiş və yoxa çıxarmışdır".[10]
Tarık Tayib Məhəmməd Buəzizi 17 dekabr 2010-cu ildə Tunisin Sidi-Bu-Zid şəhərində özünü yandıran tunisli küçə satıcısı idi. Bu hadisə Tunis inqilabı və avtokratik rejimlərə qarşı geniş Ərəb baharı üçün katalizator olmuşdur. Onun özünü yandırması məhsulların müsadirə olunmasına, bələdiyyə məmuru və köməkçilərinin ona qarşı təzyiqlərinə cavab idi.[11]
1963-cü ildə vyetnamlı rahib Thik Quanq Dık özünüyandırma yolu ilə altruist intihar həyata keçirmişdir. O, bunu Cənubi Vyetnam hökumətinin buddist xalqlara qarşı rəftarına etiraz etmək üçün etmişdi.[12][13]
- ↑ Lewis B. Smedes. Mere Morality: What God Expects from Ordinary People. Wm. B. Eerdmans Publishing. 9 mart 1989. 114–. ISBN 978-0-8028-0257-6.
- ↑ Robert L. Barry. Breaking the Thread of Life: On Rational Suicide. Transaction Publishers. 1 yanvar 1996. 13–. ISBN 978-1-56000-923-8.
- ↑ Steven J. Jensen. The Ethics of Organ Transplantation. CUA Press. 1 sentyabr 2011. 187–. ISBN 978-0-8132-1874-8.
- ↑ "What are Emile Durkheims four Types of Suicide". Actforlibraries.org (ingilis). 25 sentyabr 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 iyun 2022.
- ↑ Fadiman, Anne. "The Chinese Town That Became the Self-Immolation Capital of the World". The New York Times (ingilis). 28 iyul 2020. ISSN 0362-4331. 20 oktyabr 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 oktyabr 2020.
- ↑ "Tibetan Monk Dies After Self-Immolating In Eastern Tibet". Free Tibet. 6 iyun 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 may 2017.
- ↑ Wong, Edward. "Nun Sets Herself on Fire to Protest Chinese Rule in Tibet". The New York Times. 11 aprel 2015. 13 aprel 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 aprel 2015.
She was the second woman to set herself on fire this year and the 138th Tibetan to do so since 2009 in Tibetan regions ruled by China, according to the International Campaign for Tibet, an advocacy group based in Washington.
- ↑ "Self-immolations". International Campaign for Tibet (ingilis). 15 oktyabr 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 iyul 2022.
- ↑ Edward Wong. "In Occupied Tibetan Monastery, a Reason for Fiery Deaths". The New York Times. 2 iyun 2012. 18 aprel 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 iyun 2012.
- ↑ Ross, Tracy. "Tibet Is Still Burning". Outside. 24 sentyabr 2019. 20 oktyabr 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 oktyabr 2020.
- ↑ von Rohr, Mathieu. "The Small Tunisian Town that Sparked the Arab Revolution". Der Spiegel. 18 mart 2011. 27 avqust 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 oktyabr 2012.
- ↑ Oliver, Mark. "The Full Story Of The Burning Monk Who Changed The World". All That's Interesting (ingilis). 3 oktyabr 2017. 16 oktyabr 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 oktyabr 2022.
- ↑ VBC. "Thich Quang Duc, the Buddhist Monk Who Lit a Match and Sparked a Revolt in 1963". Veterans Breakfast Club (ingilis). 10 iyun 2021. 16 oktyabr 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 oktyabr 2022.