Əbu Abdullah Məhəmməd ibn İshaq ibn Xuzeymə (ərəb. ابن خزيمة; 1 yanvar 838, Nişapur – 924[1]) — İslam alimi.
| İbn Xuzeymə | |
|---|---|
| ərəb. ابن خزيمة | |
 | |
| Doğum tarixi | 1 yanvar 838 |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 924[1] (85–86 yaşında) |
| Elm sahəsi | hədis |
| Tanınmış yetirməsi | İbn Hibban |
Əbu Abdullah Məhəmməd ibn İshaq ibn Xuzeymə 837-ci ildə Xorasanın Nişapur şəhərində anadan olmuşdur.
"İmamul-əimmə" (imamların imamı) ləqəbli Məhəmməd ibn İshaq ibn Xuzeymə Nişaburi şafii məzhəbinə etiqad bəsləyirdi. İraq hədisçilərinin şeyxi sayılırdı. İbn Xuzeymənin 140-dan artıq kitab yazdığı rəvayət edilir. Onun ən məşhur əsəri 3000-dən artıq hədisi ehtiva edən və bablar (fəsillər) üzrə bölünmüş "Səhih" kitabıdır.
İbn Xuzeymə 923-cü ildə vəfat edib.
O, Məhəmməd ibn İbrahim Buşənciyə, Əli ibn Hucra, Bəkkar ibn Quteybəyə, Əbu Abdullah ibn Əbdülhakimə və Osman Dərimiyə tələbəlik etmişdir. İbn Hibban, İbn Səid əl-Haşimi, Dəğuli, Əbu Əli ən-Nisaburi, Daləc ibn Əhməd isə ona tələbəlik etmişlər.[2]
- ↑ 1 2 OpenITI corpus. OpenITI.
- ↑ "İbn Huzeyme". TDV İslam Ansiklopedisi. Archived from the original on 21 may 2025. İstifadə tarixi: 20 may 2025.