Atıfzadə Hüsaməddin Əfəndi (1799, İstanbul – 1871, İstanbul) — Osmanlı şeyxülislamı və alimi.[2]
| Atıfzadə Hüsaməddin Əfəndi | |
|---|---|
| türk. Atıfzade Hüsameddin Efendi | |
| 23 noyabr 1863 – 9 avqust 1866 | |
| Əvvəlki | Mehmed Sadəddin Əfəndi |
| Sonrakı | Mehmed Rafiq Əfəndi |
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | 1799 |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 1871 (71–72 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Fəaliyyəti | yazıçı |
| Atası | Camal Əfəndi |
| Dini | İslam[1] |
1799-cu ildə İstanbulda dünyaya gəldi. Qurduğu kitabxanasıyla məşhur Dəftərdar Atıf Əfəndinin nəslinə mənsub olub, rəisülküttab Mehmed Cəmaləddin Əfəndinin nəvəsi, III Səlim dövrünün alimlərindən Camal Əfəndinin oğludur.[3] Atasının və dövrün tanınmış alimlərindən təhsil aldıqdan sonra 1814-ci ildə müdərrisliyə yüksəldi. Qısa müdərrislik dövrünün ardından çox keçmədən Saloniki qazısı təyin olundu. 1859-cu ilədək müxtəlif dövlət vəzifələrində xidmət etdikdən sonra həmin il Anadolu qazəsgəri oldu. Çox keçmədən Rumeli qazəsgəri, 23 noyabr 1863-cü ildə isə şeyxülislamlığa yüksəldi. İki ildən çox bu vəzifədə qaldıqdan sonra 9 avqust 1866-cı ildə səbəbi göstərilmədən vəzifədən alındı. 1868-ci ildə məclis üzvü seçildi. 1871-ci ildə vəfat edən Hüsaməddin Əfəndi Üsküdardakı ailə məzarlığına dəfn olundu.[4]
- Cevdet, Tezâkir, IV, 63.
- İlmiyye Salnâmesi, s. 594–595.
- ↑ https://islamansiklopedisi.org.tr/husameddin-efendi-atifzade.
- ↑ Karal, Osmanlı Tarihi, VII, 140.
- ↑ Danişmend, Kronoloji2, V, 154.
- ↑ Lutfî, Târih, IX, 37, 47, 125, 128, 162; X, 103, 105, 113; XI, 15; XII, 7; XIII, 11, 27, 58.