Kolagirən (vağzal)

Kolagirən
	kənd
Kolagirən
	40°56′ şm. e. 44°34′ ş. u.
Ölkə	Ermənistan
Region	Pəmbək mahalı
Rayon	Böyük Qarakilsə rayonu
Tarixi və coğrafiyası
Mərkəzin hündürlüyü	1.000 m
Saat qurşağı	UTC+4
Əhalisi
Əhalisi	259 nəf. (2011);
Rəsmi dili	erməni dili;
	Xəritəni göstər/gizlə Kolagirən
	Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Kolagirən — Tiflis quberniyasının Borçalı qəzasının ərazisində, indi Quqark rayonunda vağzal.^[2]^[3]

Toponimi

1948-ci ildə kənd ermənicə Antarmut, 1978-ci ildə Dzoraqet adlandırılmışdır. Kolagirən türk tayfasının adını əks etdirir. 1588-ci ilə aid türkcə mənbədə qışı Bərdə sancağının "Qəsəbə" nahiyəsində maldar həyat tərzi keçirən Kolagirən tayfasının adı qeyd olunmuşdur^[4] Qədim türk mənşəli kol tayfasının adından və kuran "düşərgə" sözündən ibarətdir. Orta əsrlərdə Anadoluda yaşamış Danişmandlu-Turkmən tayfasının 24 boyundan biri Kolagirən adlanırdı Kolangirən qolunun özü də bir sıra tirələrdən (Xocalı, Həsən Abdallu, Əyyublu, Çikdamlu, Çölməkçi, Darğalı, Dadulu, Darblu, Dür-Həsənli və b.) ibarət idi.

Tarixi

Yaşayış məntəqəsi kimi 1920-ci ildən sonra fəaliyyət göstərmişdir. Yəni 1918–1920-ci illərdə Türkiyədən köçürülən ermənilər həmin ərazidə yerləşdirilmişdir. Vağzalın adı (daha sonra yaşayış məntəqəsi) kolagirən türk tayfasının adını^[5] əks etdirir. Erm. SSR AS RH-nin 25.l.1978-ci il fərmanı ilə adı dəyişdirilib Dzoraket (Dərəçay) qoyulmuşdur.

Əhalisi

XIX əsrin ortalarında Türkiyədən gəlmə ermənilər də yerləşdikdən sonra əhalinin əksəriyyətini ermənilər təşkil etmişdir. 1918-ci ildə kəndin əhalisi qovulmuş və 1920-ci ildə Türkiyədən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir.^[6]

İstinadlar

↑ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (erm.).
↑ PDF versiyası. // Qərbi Azərbaycanın türk mənşəli toponimləri. Müəllifi: İ. M. Bayramov; Redaktorları: B. Ə. Budaqov, H. İ. Mirzəyev, S. A. Məmmədov. Bakı: "Elm" nəşriyyatı, 2002, 696 səh. ISBN 5-8066-1452-2
↑ Джалиле Джалил. Курды Османской империи. М., 1968.
↑ Kirzioqlu F. 1593 ylde Osmanli vilaget tahrir defterlerende Gence-Karabag sancak lari; "ulus" ve "oymakleri". Sevic matbaasi. Ankara, 1979.
↑ 406, s.216
↑ Будагов, Б. Ә.; Гејбуллајев, Г. Ә. Колаҝирән // Ермәнистанда Азәрбајҹан мәншәли топонимләрин изаһлы лүғәти. Бакы: Оғуз ели. 1998. с. 233.

[_fafda75e3c3b3e61-1] Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (erm.).

[2] PDF versiyası. // Qərbi Azərbaycanın türk mənşəli toponimləri. Müəllifi: İ. M. Bayramov; Redaktorları: B. Ə. Budaqov, H. İ. Mirzəyev, S. A. Məmmədov. Bakı: "Elm" nəşriyyatı, 2002, 696 səh. ISBN 5-8066-1452-2

[3] Джалиле Джалил. Курды Османской империи. М., 1968.

[4] Kirzioqlu F. 1593 ylde Osmanli vilaget tahrir defterlerende Gence-Karabag sancak lari; "ulus" ve "oymakleri". Sevic matbaasi. Ankara, 1979.

[5] 406, s.216

[6] Будагов, Б. Ә.; Гејбуллајев, Г. Ә. Колаҝирән // Ермәнистанда Азәрбајҹан мәншәли топонимләрин изаһлы лүғәти. Бакы: Оғуз ели. 1998. с. 233.

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]