Timsah pozası

Ad sanskrit dilindəki "makara"(timsah və ya əjdaha) və "asana" (poz,oturuş) sözlərindən yaranmışdır.

Makarasana 17-ci əsrə aid "Gheranda Samhita" əsərində (II fəsil,40-cı şloka) təsvir edilmişdir.Bu poza həmçinin 1905-ci ildə nəşr olunmuş "Yogasopana Purvacatuska" əsərində təsvir və yarımton illüstrasiya ilə təqdim edilmişdir.^[1]

"Makara" adətən "timsah" kimi tərcümə olunur,lakin bəzən köpəkbalığı və ya delfin tipli dəniz məxluqu,hətta tamamilə mifoloji bir varlıq kimi də şərh edilmişdir.Hind mifologiyasında o,dəniz tanrısı "Varuna"nın və çay ilahəsi "Ganga"nın heyvani vasitəsi (Vahana) hesab olunmuşdur.^[2]"Ramayana" dastanında isə başqa bir mifə görə,Hanuman göldən su içmək istəyərkən timsah tərəfindən yaxalanır,suyun altına çəkilir və udulur.Hanuman formasını dəyişdirərək o qədər böyüyür ki,timsah partlayır və içindən gözəl apsara nimfası Dhyanamalini çıxır.O,əvvəlcədən lənətlə timsaha çevrildiyini açıqlayır.

B.K.S İyenqar "Light on Yoga" əsərində qeyd edir ki,"Gheranda Samhita" pozanı hər iki ayaq tam uzadılmış halda üzüstə yatmaq kimi təsvir edir.^[3] Baş qollar arasında saxlanılır və bu pozanın bədən istiliyini artırdığı bildirilir.İyenqar isə onu "Salabhasana" (Çəyirtkə pozası) variasiyası kimi şərh edir və belə təqdim edir:baş və ayaqlar güclü şəkildə yuxarı qaldırılır,barmaqlar bir-birinə keçirilib başın arxasında birləşdirilir,dirsəklər isə yerdən xeyli yuxarıda saxlanılır.^[4]

Timsah pozası,çox vaxt rahatlama asanası kimi,üzüstə uzadılan Şavasanaya (Meyit pozası) alternativ olaraq tətbiq olunur və burada həm baş,həm də ayaqlar yerə söykənir.^[5]"Yoga İnternational" bu pozanı sinənin bir qədər qaldırıldığı vəziyyət kimi təsvir edir və onu diafraqmatik nəfəs üzərində işləmək üçün ən yaxşı pozalardan biri hesab edir.