Alessandro Barikko (25 yanvar 1958, Torino) — italyan yazıçı, dramaturq, jurnalist, esseist, rejissor, ədəbi və musiqi tənqidçisi. Yazıçının romanları bir çox dünya dilərinə tərcümə olunub.
| Alessandro Borikko | |
|---|---|
| Alessandro Baricco | |
 | |
| Doğum tarixi | |
| Doğum yeri |
Torino,  İtaliya |
| Vətəndaşlığı |
İtaliya |
| Milliyyəti | italyan |
| Təhsili |
|
| İxtisası | yazıçı, rejissor |
| Fəaliyyəti | yazıçı, jurnalist, televiziya aparıcısı, dramaturq, musiqişünas, romançı, ssenarist, ədəbi tənqidçi, radioaparıcı[d], kinorejissor |
| Əsərlərinin dili | italyan |
| Janr | roman |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Alessandro Borikko 25 yanvar 1958-ci ildə Turində anadan olub.[1]
Canni Vattimonun yanında fəlsəfə dərəcəsi aldıqdan və konservatoriyada fortepiano təhsilini başa vurduqdan sonra Barikko musiqi tənqidi ilə bağlı iki esse dərc etdirib. Bu esselər Qioaçino Rossini haqqında "Dahinin uçuşu. Rossininin musiqili teatrında" (Il genio in fuga. Sul teatro musicale di Rossini, 1988) və musiqi ilə müasirlik arasındakı əlaqə haqqında "L'anima di Hegel e le mucche del Wisconsin" (Heqelin Ruhu və Viskonsin İnəkləri) əsərləridir. Daha sonra o, "La Repubblica" və "La Stampa" qəzetlərində musiqi tənqidçisi kimi çalışıb və "Rai 3" televiziya kanalında tok-şou aparıcısı olub.
Barikko ədəbi debütünü 1991-ci ildə "Qəzəb qəsrləri" romanı ilə etdi. 1993-cü ildə o, Turində yaradıcı yazı məktəbinin həmtəsisçilərindən biri oldu və Skuola Holden məktəbinə J.D. Salinqerin "Çovdarda Tutucu" romanının qəhrəmanı Holden Kolfildin adını verdi. On ildən çox mövcudluğundan sonra məktəb indi ssenari yazmaqdan jurnalistikaya, video oyun süjetinin hazırlanmasından roman və qısa hekayələrə qədər hekayə danışma texnikaları üzrə geniş kurslar təklif edir. Görkəmli yazıçılar məktəbdə müəllim kimi çalışıblar.
Sonrakı illərdə Barikko bütün Avropada geniş tanındı və kitabları İtaliya və Fransada bestseller siyahılarında birinci yeri tutdu. 1993-cü ildə Barikko "Dəniz-Okean" romanına görə Viareqqio mükafatını qazandı. Onun "1900" teatr monoloqunun film adaptasiyası geniş rəğbət qazandı. 1998-ci ildə "Oskar" mükafatı laureatı rejissor Cüzeppe Tornatore tərəfindən "Pianoçunun Əfsanəsi" (1994) bədii filmi çəkildi.
Alessandro Borikko həmçinin Fransanın "Air" qrupu ilə də işləyib. Onların birgə buraxılışı olan "City Reading"də Barickonun fransız duetinin musiqisinə həsr olunmuş "City" romanının oxunması yer alır. 2003-cü ildə Barikko Turindən Romaya köçüb və hazırda orada partnyoru, pianoçu Qloriya Kampanerlə birlikdə yaşayır.[2][3][4]
2022-ci ilin yanvar ayında o, ona leykemiya diaqnozu qoyulduğunu və müalicə aldığını açıqlayıb.[5]
2007-ci ildə müəllifin eyniadlı romanı əsasında lentə alınmış, baş rollarda Maykl Pitt və Kira Naytlinin çəkildiyi "İpək" filmi, film nümayiş olunub. Kitabın fransız nəşrini rəssam Rebekka Dautremer illüstrasiya edib. 2008-ci ildə Barikko Bethovenin Doqquzuncu Simfoniyasına həsr olunmuş "Mühazirə 21" filmi ilə rejissorluq debütünü edib.
- "Qəzəb qəsrləri" (1991)
- "Min doqquz yüz" (1994)
- "İpək" (1996)
- "Şəhər" (1999)
- "Homer, İlliada" (2004)
- "Yarımçıq xəyal" (2005)
- ↑ "Alessandro Baricco". Penguin Random House.
- ↑ A casa di Alessandro Baricco e Gloria Campaner - domus
- ↑ Alessandro Baricco e la malattia. La compagna Gloria Campaner: "Andrà tutto bene" - Corriere del Veneto
- ↑ Alessandro Baricco, la compagna: «Commossi per l'enorme affetto intorno a noi» - Vanity Fair
- ↑ Alessandro Baricco on Instagram January 22 2022
- Alessandro Baricco at the Berlin International Literature Festival 2002/03
- Алессандро Барикко на сайте The Electronic Literary Database (ELDb)
- Море-океан. Итальянский сайт о творчестве писателя[1]
- Алессандро Барикко — IMDb səhifəsi
- Карась, Алёна. Восстание чувств: В Театре Елены Камбуровой тоже сыграли «1900»] [: о «бариккомании» на московских сценах] // ru:Российская газета. 2008. 14 мая. № 4658