Ardeola idae — Vağlar fəsiləsinə aid quş növü
| Ardeola idae | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Elmi təsnifat | ||||||||||
|
XƏTA: parent və rang parametrlərini doldurmaq lazımdır. ???: Ardeola idae |
||||||||||
| Beynəlxalq elmi adı | ||||||||||
|
||||||||||
| ||||||||||
Ardeola idae Madaqaskar göl vağı və ya Madaqaskar squacco vağı kimi tanınır. Onlar Madaqaskarda, Reyunion və Seyşel adalarında çoxalır, çoxalmayan mövsümdə isə Şərqi Afrika qitəsində keçirirlər. Populyasiyanın 1,300-4,000 yetkin fərddən ibarət olduğu təxmin edilir və növ təhlükə altında hesab edilir.[3]
Ardeola idae ilk dəfə 1860-cı ildə alman həkimi və ornitoloq Qustav Hartlaub tərəfindən təsvir edilmişdir. Bu növ monotipikdir, yəni fərqli yarımnövləri yoxdur.
Ardeola idae 45-50 sm hündürlüyə və 250-350 qram çəkiyə qədər böyüyür. Cinslər arasında çəki fərqi çox deyil, çünki onların skelet quruluşu olduqca oxşardır. Lələk, göz və dimdik rəngləri həyat mərhələsinə (balaca, cavan və yetkin) və çoxalma statusuna görə müəyyən edilir.[4]
Yetkin fərdlərin çoxalmayan dövrdə başın üst hissəsi və arxa hissəsi qəhvəyi və qarışıq rəngdədir, bədənin digər hissələrində isə qəhvəyi rəng üstünlük təşkil edir. Dimdiyi əsasən yaşıl rəngdədir və qara ucu var, gözləri isə sarıdır. Uçuş zamanı ağ rəngli uçuş lələkləri aydın görünür. Aşağı bel və yuxarı çiyin lələkləri sərbəst quruluşlu və uzundur. Bundan əlavə, boyunun aşağı hissəsindəki lələklər incə uzun uclara ayrılır və yuxarı sinəni örtür.[5]
Çoxalma dövründə əsas fərq bədənin ağ rəngli olması və dimdiyin tünd mavi rəng almasıdır. Çoxalma dövründən çıxdıqda arxa hissədə aralıq rəngli lələklər meydana çıxır və boyun və sinə kimi yerlərdə sıx lələklər əmələ gəlir.
Ardeola idae tez-tez ağac və kollarda gizləndiyi üçün növlər arasında səsləri fərqləndirmək çətin ola bilər. Bu növün iki əsas səsi var, uçuş çağırışı və burr çağırışı. Uçuş çağırışı 0,5 saniyə davam edir və uçuş zamanı digər quşlarla aralarında məsafəni qorumaq üçün 5 saniyəlik fasilələrlə istifadə olunur. Burr çağırışı isə rəqib vağlar yuva yaxınlaşdıqda istifadə olunur.
Onların yayılma sahəsi təxminən 553,000 km² təşkil edir. Madaqaskarın kiçik otlu bataqlıqları, gölləri, gölməçələri, çayları və düyü sahələri kimi müxtəlif yaşayış yerlərini məskun edir. Aldabra bölgəsində yaşayanlar isə əsasən manqrov meşələrində, daxili gölməçələrdə və laqun sahillərində tapılır. Bu növ dəniz səviyyəsindən 1,800 metr yüksəkliyə qədər olan ərazilərdə tapıla bilər.[6]
Ardeola idaenin əsas davranış xüsusiyyətlərindən biri illik miqrasiya modelidir. Onlar may ayında Madaqaskardan Şərqi Afrika qitəsinə miqrasiya edir və oktyabr ayında çoxalma ərazilərinə qayıdır. Yetkinliyə çatmamış fərdlər isə çoxalma ərazilərinə səyahət etmək fayda götürmədiyi üçün çoxalmayan ərazilərdə qalır.[7]
- ↑ Integrated Taxonomic Information System (ing.). 1996.
- ↑ IOC World Bird List Version 6.3. 2016. doi:10.14344/IOC.ML.6.3
- ↑ Benson, C. W.; Penny, M. J. "The Land Birds of Aldabra". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. Series B, Biological Sciences. 260 (836). 1971: 417–527. Bibcode:1971RSPTB.260..417B. doi:10.1098/rstb.1971.0021. ISSN 0080-4622. JSTOR 2417073.
- ↑ Boere, G. C.; Galbraith, Colin A.; Stroud, David A. Waterbirds Around the World: A Global Overview of the Conservation, Management and Research of the World's Waterbird Flyways. The Stationery Office. 2006. ISBN 978-0-11-497333-9.
- ↑ Bunbury, Nancy. "Distribution, seasonality and habitat preferences of the endangered Madagascar Pond-heron Ardeola idae on Aldabra Atoll: 2009-2012". Ibis. 156 (1). yanvar 2014: 233–235. doi:10.1111/ibi.12110. ISSN 0019-1019.
- ↑ Hustler, K.; Marshall, B. E. "The Abundance and Food Consumption of Piscivorous Birds on Lake Kariba, Zimbabwe-Zambia". Ostrich. 67 (1). 1 mart 1996: 23–32. Bibcode:1996Ostri..67...23H. doi:10.1080/00306525.1996.9633777. ISSN 0030-6525.
- ↑ BirdLife International. "Ardeola idae". IUCN Red List of Threatened Species. 2016. 2016. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22697143A93601278.en. İstifadə tarixi: 11 noyabr 2021.
- Hoyo, Josep Del; Elliott, Andrew; Sargatal, Jordi; Cabot, Jose. Handbook of the Birds of the World: Ostrich to Ducks. Lynx Edicions. 1992. ISBN 978-84-87334-10-8.