Noel Tomas Devid Gallaher (29 may 1967[1]) — İngiltərə musiqiçisi, müğənnisi və bəstəkarı. "Oasis" rok qrupunun əsas mahnı müəllifi, aparıcı gitaraçısı və vokalçılarından biridir. Xeyli sayda mahnısı hit adını qazanıb. "Oasis"dən ayrıldıqdan sonra "Noel Gallagher's High Flying Birds" qrupunu yaradıb. Yeni qrupla da uğurlu fəaliyyətini davam etdirir. Britaniya rok musiqisinin ən təsirli musiqiçilərindən biri sayılır.[3][4]
| Noel Gallaher | |
|---|---|
| ing. Noel Thomas David Gallagher | |
| | |
| Ümumi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | 29 may 1967[1] (58 yaş) |
| Uşağı | 3 (Anaïs Gallagher daxil olmaqla) |
| Musiqiçi məlumatları | |
| Fəaliyyəti | gitaraçı, musiqiçi, müğənni-bəstəkar, müğənni |
| Fəaliyyət illəri | 1988-ci ildən |
| Janrlar | rok, alternativ rok, pop musiqisi[2] |
| Musiqi alətləri | gitara[2] |
| Albom şirkəti | Creation Records[d] |
| Üzvlüyü |
|
| noelgallagher.com | |
N. Gallaher gitara çalmağa 12 yaşında başlayıb. 21 yaşında "Inspiral Carpets" qrupunun səhnə avadanlığı daşıyıcısı və texniki işçisi olub. Bu dövrdə kiçik qardaşı Liamın "Rain" adlı qrupa qoşulduğu xəbərini alıb. Sonradan həmin qrup adını dəyişərək "Oasis" olub. Liam qardaşını qrupa menecer kimi dəvət edəndə N. Gallaher bu təklifə "yox" deyib. Lakin qrupa başqa bir şərtlə qoşulmağa razılıq verib - qrupun yaradıcı nəzarəti onda olmalı, bütün mahnıları o yazmalı və aparıcı gitaraçı o olmalı idi.
Qrupun ilk albomu "Definitely Maybe" (1994) həm tənqidçilər, həm də dinləyicilər tərəfindən maraqla qarşılanıb. İkinci albomları "(What's the Story) Morning Glory?" (1995) bir çox ölkədə birinci yerə yüksəlib. Üçüncü studiya albomları "Be Here Now" (1997) Britaniya tarixində ən sürətlə satılan albom olub. Britpop janrı tənəzzülə uğrayanda "Oasis" də bu dalğanı yenidən dirçəldə bilməyib. Buna baxmayaraq, son iki albomları - "Don't Believe the Truth" (2005) və "Dig Out Your Soul" (2008) qrupun on il ərzində ortaya qoyduğu ən yaxşı işlər kimi qəbul edilir. 2009-cu ilin avqustunda qardaşı ilə yaşanan münaqişədən sonra N. Gallaher qrupdan ayrıldığını elan edib.[5] Daha sonra "Noel Gallagher's High Flying Birds" adlı qrup yaradıb və bu qrupla dörd studiya albomu buraxıb.
"Oasis"in fəaliyyət dövrü, xüsusilə Britpop janrının zirvə çağında, çaxnaşmalarla yadda qalıb. Bu dövrdə N. Gallaher qardaşı Liamla tez-tez mübahisələrə girib. Onların münaqişələri və həyat tərzi bulvar qəzetlərinin daimi mövzusu olub. Qrup digər Britpop təmsilçisi "Blur" ilə ciddi rəqabət aparıb.
N. Gallaher Britpop hərəkatının banilərindən sayılır.[6] Onun bəstəkarlıq istedadı çoxları tərəfindən təqdir edilib. "The Beatles"ın prodüseri Corc Martin onu hətta "öz nəslinin ən yaxşı mahnı müəllifi" adlandırıb.[7] Başqa bir tərəfdən, 1999-cu ildə aparılan sorğuda o, minilliyin ən şişirdilmiş gitaraçısı seçilib.[8] N. Gallaher özü bu "mükafatı" ən sevimli titulu kimi qəbul edib.[9] 2002-ci ildə dinləyicilər arasında keçirilən sorğuda isə bütün zamanların ən şişirdilmiş doqquzuncu musiqiçisi adını alıb.[10]
Noel Tomas Devid Gallaher 29 may 1967-ci ildə Mançesterin Lonqsayt bölgəsində, irlandiyalı katolik valideynlər Peggi (qızlıq soyadı: Svini) və Tomas Gallaherin ailəsində doğulub. Liamdan başqa bir də böyük qardaşı Pol var.[11][12] 1972-ci ildə Liamın doğulmasından qısa müddət sonra ailə Mançesterin Börnic qəsəbəsində əvvəlcə Eşbi prospektinə, sonra isə Kranvel küçəsinə köçüb.[13] Böyük uşaq olduğu üçün Pola ayrıca otaq verilib, Noel isə otağını Liamla bölüşməli olub.
Liam onu "ailənin qəribəsi" adlandırıb. Xoşbəxt olmayan uşaqlığı səbəbindən tez-tez tənhalığa çəkilən, xəyalpərəst və təkliyi sevən biri olub. Alqokol asılılığı olan ataları həm onu, həm də Polu müntəzəm döyüb.[14] "Supersonic" sənədli filmində Noel kinayə ilə "atası istedadı ona döyə-döyə öyrədib" deyib və heç vaxt bu zorakılığı nə psixoloqla, nə də terapiya seanslarında müzakirə etmədiyini bildirib. Həm Noel, həm də Pol kəkələmə problemi yaşayıb. Atalarının zorakılığı bu problemi daha da ağırlaşdırıb. Dörd il ərzində həftəlik nitq terapiyası seansları ilə bu problemi həll edə biliblər.[15]
1976-cı ildə Peggi məhkəmə yolu ilə Tomasdan ayrılıb, 1982-ci ildə isə üç oğlunu da götürüb evi tərk edib və onları tək ana kimi böyüdüb.
Yeniyetmə vaxtlarında Gallaher qardaşları məktəbdən yayınır və tez-tez polislə problemlər yaşayırdılar. Anaları məktəb yeməkxanasında işə düzələndə Noel nahar vaxtı onu ziyarət edir, sonra isə qalan dərslərdən qaçırdı.[16] 15 yaşında müəllimə un torbasını atdığına görə məktəbdən qovulub, amma sonradan bildirib ki, bunu o etməyib, sadəcə hadisə baş verəndə sinifdə olub.[17] 1980-ci illərdə "Mançester Siti FK" azarkeşlərinin "Maine Line Crew", "Under-5s" və "Young Guvnors" qrupları ilə əlaqəsi olub.[18] 14 yaşında kiçik dükan qarət etdiyinə görə 6 ay şərti cəza alıb. Məhz bu şərti cəza müddətində, başqa edəcək bir şey olmadığından, anasının hədiyyə etdiyi gitarada çalmağı öyrənməyə başlayıb. Radiodan eşitdiyi sevimli mahnıları ifa edirdi. 1983-cü ildə "The Smiths" qrupunun "Top of the Pops" verilişində "This Charming Man" mahnısını ifa etməsi onu xüsusilə ruhlandırıb. Sonralar deyib ki, o gündən "Conni Marr olmaq istəyib".[19] 1983-cü ildə Dublindəki Krouk-Park stadionunda Mançester qel futbolu komandasında (CLG Oisín) çıxış edib və qol da vurub.[20]
Yeniyetmə vaxtlarında Gallaher qardaşları ataları ilə məhdud əlaqə saxlayır və tikinti sahəsində işləyirdilər. Lakin ata-oğul münasibətləri gərgin olaraq qalırdı. Noelin sözlərinə görə, daim mübahisə etdikləri üçün hər axşam saat doqquza qədər işləməli olurdular. Atasının tikinti şirkətindən ayrıldıqdan sonra "British Gas" şirkətinin subpodratçısında işə düzəlib. İş zaxtı polad qaz borusunun ağır qapağı sağ ayağına düşüb və xəsarət alıb. Müalicə müddətindən sonra ona şirkətin anbarında daha yüngül iş təklif olunub. Bu, ona gitara çalmaq və mahnı yazmaq üçün əlavə vaxt qazandırıb. Deyib ki, "Definitely Maybe" albomundakı ən azı üç mahnını, o cümlədən "Live Foreverı məhz bu anbarda yazıb. Sonradan anbarı "Hit Hut" (tərc. "Hit daxması") adlandırıb və divarların qızılı rəngə boyandığını iddia edib. 1980-ci illərin sonlarında əsasən işsiz olub, kirayə otaqda yaşayıb. Vaxtını əyləncə məqsədli narkotik maddələrdən istifadə etməklə, mahnı yazmaqla və gitara çalmaqla keçirib.
1988-ci ilin mayında "The Stone Roses" qrupunun konsertində "Inspiral Carpets"in gitaraçısı Qrehem Lambert ilə tanış olub. Onlar yaxınlaşıb və N. Gallaher qrupun konsertlərinin daimi iştirakçısına çevrilib. Vokalçı Stiv Holtun qrupdan ayrıldığını eşidəndə yeni müğənni olmaq üçün seçimə qatılıb.[21] Uğur qazana bilməsə də, növbəti iki il ərzində qrupun səhnə avadanlığı komandası ilə işləyib. Səs rejissoru Mark Koyllə "The Beatles"a olan sevgiləri sayəsində dostlaşıblar. İkisi birlikdə səs yoxlanışları zamanı qrupun mahnılarını təhlil edirdilər.
"Inspiral Carpets"lə işlədiyi dövrdə artıq öz mahnılarını yazmağa başlayan N. Gallaher yerli qəzetdə əməkdaşlıq və demo yazılışı üçün verilmiş elana cavab verib.[22] "Baj", "What's It Got to Do with You?" və "Womb to Tomb" kimi mahnıların daxil olduğu bu yazılışlar onun öz musiqisini yazmaqda ilk addımları olub.[23]
- ↑ 1 2 Noel Gallagher // GeneaStar.
- ↑ 1 2 Montreux Jazz Festival Database.
- ↑ "10 reasons why Oasis are the most influential Britpop band of all time". Alternative Press. 23 iyul 2021. İstifadə tarixi: 28 yanvar 2022.
- ↑ "The Great Songwriters". Sky. İstifadə tarixi: 28 yanvar 2022.
- ↑ "Noel Gallagher confirms solo career plan". NME. İstifadə tarixi: 5 aprel 2010.
- ↑ Kessler, Ted; "Noelrock!". NME, 8 June 1996.
- ↑ "Time Flies – 1994–2009". Oasisnet. 14 aprel 2010 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 aprel 2010.
- ↑ "Gallagher and the Spice Girls have little to celebrate after a bad day at the polls Discord on the first Noel". The Herald. 6 dekabr 1999. İstifadə tarixi: 12 fevral 2017.
- ↑ "Did I say that? The words of Noel Gallagher, musician, 41". The Guardian. 8 mart 2009. İstifadə tarixi: 12 fevral 2017.
- ↑ Black, Edward. "Clapton rocked by guitar poll finding". The Scotsman. 23 aprel 2002.
Fans polled by the music magazine Uncut ... Most over-rated: 1. Eric Clapton 2. Mark Knopfler 3. Hank Marvin 4. Keith Richards 5. Pete Townshend 6. The Edge 7. Carlos Santana 8. Brian May 9. Noel Gallagher 10. Ronnie Wood.
- ↑ Bilmes, Alex. "Britain's Most Outspoken Rock Star". Esquire. 5 noyabr 2015. İstifadə tarixi: 12 fevral 2017.
- ↑ Ryan, Áine. "Oasis for Charlestown". The Mayo News. 13 yanvar 2009. 17 may 2022 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 fevral 2019.
- ↑ Harris, John. Britpop!: Cool Britannia and the Spectacular Demise of English Rock. Da Capo Press, 2004. Pg. 118. ISBN 0-306-81367-X
- ↑ "Oasis". Behind the Music, VH1. 2000.
- ↑ "Noel Gallagher of Oasis Rocks On". The Stuttering Foundation. Winter 2015. İstifadə tarixi: 6 aprel 2022.
- ↑ Harris, pg. 119
- ↑ Hattenstone, Simon. "Interview: Noel Gallagher talks Oasis past and present". The Guardian. London. 6 dekabr 2008. İstifadə tarixi: 28 iyun 2009.
- ↑ "Noel Gallagher admits to football hooligan past | NME". NME. 6 yanvar 2009.
- ↑ Harris, pg. 120
- ↑ Neville, Conor. "Noel Gallagher Tells Of How He Scored A Point In Croke Park As A Teenager". Balls.ie. 20 iyul 2015.
- ↑ Harris, pg. 121
- ↑ "Noel Gallagher Co-Hosts XS Manchester Drive with Clint Boon". 5 dekabr 2017 – YouTube vasitəsilə.
- ↑ "Noel's 1988 Demo Tape Under Christies' Hammer in April; Plus Exclusive Track-by-track Review". NME. 9 fevral 1999.
- noelgallagher.com — rəsmi saytı
- Noel Gallaher — AllMusic saytında
- Noel Gallaher — IMDb səhifəsi