Qokenin

"Qokenin" titulu ilk dəfə XII əsrdə, Kamakura dövründə qurulmuş ilk Minamoto şoqunluğunda meydana çıxmışdır. Bu dövrdə qokeninlər birbaşa şoqunun vassalları olan samurayları birləşdirmişdir. 1335–1573-cü illəri əhatə edən Aşikaha şoqun sülaləsinin hakimiyyəti dövründə mərkəzi hakimiyyətin zəifləməsi nəticəsində bir çox qokenin klanları iri feodalların himayəsinə keçmiş və XV–XVI əsrlərdə Yaponiyada baş verən daxili müharibələrdə onların tərəfində iştirak etmişdir. 1603–1867-ci illərdə Tokuqava sülaləsi tərəfindən yaradılmış mərkəzləşdirilmiş dövlətdə qokeninlər yenidən şoqunun irsi vassalları kimi çıxış etmişdir. Onlar hərbi xidmət daşımaqla yanaşı, həm paytaxtda, həm də əyalətlərdə inzibati, məhkəmə və hərbi idarəçilikdə orta pilləni tutmuşdur. Xidmətçi zadəgan sinfi kimi, gokeninlər nadir hallarda torpaq mülklərinə sahib olmuşdur. Tokuqava dövrünün sonuna doğru Yaponiyada təxminən 17 min qokenin mövcud olmuşdur. Hatamoto təbəqəsindən fərqli olaraq, qokeninlər şoqunun qəbulunda iştirak etmək hüququna malik olmamışdır. Meyci dövründə "qokenin" titulu digər bütün yapon orta əsr titulları kimi ləğv edilmişdir.^[1]