Ukraynafobiya

“Azadlıq” radiosunun məlumatına görə, “Ukraynafobiya” ukraynalıları karikatura şəklində təqdim etməyə, yalnız konkret insana xas olan davranış xüsusiyyətlərini bütün xalqa aid etməyə çalışırlar^[4]. Onlar Ukrayna xalqını karikatura kimi tərif etmək istəyirlər və iddia edirlər ki, “ukraynalılar heç də belə deyillər: acgöz, satqın, hiyləgər”^[5].

Bəzi ukraynalı müəlliflər “Ukrainofobiya” anlayışını bir növ ksenofobiyadan daha geniş şərh edərək, ona siyasi məna baxımından bütün Ukrayna, Ukrayna dövlətçiliyinə və Ukrayna xalqının öz müqəddəratını təyin etməsinə^[6] düşmən münasibət kimi, hətta Ukraynanın və bütövlükdə Ukrayna xalqının mövcudluq hüququnun inkarı^[7] görürülər. Onlar hesab edirlər ki, Ukraynafobiya Ukrayna xalqının mədəniyyətinə və tarixinə, Ukrayna dilinə və “Ukrayna milli-mədəni kimliyinin bütün təzahürlərinə”^[8], “Ukrayna etnomədəni məkanına” və Ukraynanın dövlət-milli simvollarına istinad edə bilər^[9]. Ukraynalı politoloq Oleksandr Paliy bildirib ki, ukraynafobiya əksər hallarda Ukrayna xalqının sadəcə olaraq “lağalanması” deyil, ona zərər vermək üçün səmimi istək və hətta ukraynalıların ayrıca etnik qrup kimi yaşamaq hüququnu inkar etməkdir^[10].

Ukrayna qanunvericiliyi Ukraynaofobiyanı müəyyən etmir və ukraynafobiya və ya Ukrayna əleyhinə hərəkətlərin və inancların siyahısını tərtib etmir.

2013-2014-cü illərdə Avromeydanfəallarının Kiyev qarşıdurmasında qələbə çalmasından və Viktor Yanukoviçin hakimiyyətdən uzaqlaşdırılmasından sonra Rusiyada ukraynafobiya parlaq dalğası görünməyə başladı^{[11][12][13][14][15]}. Krım böhranı və Ukraynanın şərqindəki silahlı münaqişə zamanı Rusiyada daha çox ukraynaofobiya öz mövqeyini gücləndirdi. Birinci Kanal^[16], Rossiya 1^[17] və NTV^[18] kimi Rusiyanın federal telekanalları Rusiyada Ukraynafobik əhval-ruhiyyənin güclənməsində mühüm rol oynayıb. Məsələn, çarmıxa çəkilmiş uşaq haqqında televiziya reportajı geniş ictimaiyyət tərəfindən təpki alır. 12 iyul 2014-cü ildə Birinci Kanalda "Vremya" proqramının efirində özünü Slovyanskdan olan qaçqın kimi tanıdan və Ukrayna hərbçilərinin şəhərə girərək bütün yerli sakinləri necə topladığını canlı rənglərlə izah edən qadın göstərilir. Hekayə bir gün sonra, 13 iyul 2014-cü il tarixdə İradə Zeynalovanın “Bazar vaxtı” adlı müəllif proqramında yenidən nümayiş etdirilmişdir. Lakin Slavyanskda oğlanın çarmıxa çəkilməsini təsdiq edən heç bir sənədli fakt aşkar edilməmişdir. Həmçinin, Slavyansk sakinləri arasında Ukrayna ordusunun belə vəhşiliklərinin bir nəfər də olsun şahidi yox idi^[19]. Bundan əlavə, Slavyanskda xəbərə görə, oğlanın edam edildiyi Lenin meydanı yoxdur^[20].

Birinci Dünya müharibəsi illərində Britaniya İmperiyası Avstriya-Macarıstan ilə müharibəyə girərkən, Kanadanın Britaniya hökmranlığında 100 minə yaxın mühacir Qalisiyadan olan etnik ukraynalılar vətəndaş hüquqlarından, o cümlədən səsvermə hüququndan məhrum edildilər. Qalisiya Avstriya-Macarıstan İmperiyasının tərkibinə daxil idi. Vəziyyətin ironiyası onda idi ki, bir vaxtlar bu insanları mühacirətə sövq edən Avstriya-Macarıstanın Qalisiyanı işğal etməsi idi, lakin Kanada hakimiyyəti güclü anti-Ukrayna əhval-ruhiyyəsi səbəbindən ingilislərin vədlərini nəzərə almadı. Bir neçə min siyasi fəal (həmçinin işsiz) etnik ukraynalı hətta müharibə dövründə konsentrasiya düşərgələrində də saxlanılmışdı^[21].

Polşada ukraynaofobiyanın mənşəyi Birliyin mövcud olduğu və Ukrayna xalqının öz müstəqilliyi uğrunda mübarizəsi dövrünə gedib çıxır. Ukraynafobik meyillərin güclənməsi XX əsrin birinci yarısında, o cümlədən 1917-1923-cü illər vətəndaş müharibəsi zamanı, 1930-cu illərdə, İkinci Dünya müharibəsi zamanı geniş vüsət alır. Onlar Polşa ərazisində repressiyaya məruz qalır, ukrayna dili, pravoslav inancı və s. sıxışdırılırdı.^[22]